Γνωρίζετε ότι…

Οι φορολογικές αρχές έχουν το βάρος της απόδειξης σε έναν διασυνοριακό μετασχηματισμό, να αποδεικνύουν μέσα από τους σχετικούς ελέγχους την ύπαρξη φοροαποφυγής ή φοροδιαφυγής, προκειμένου να αρνηθούν τα φορολογικά πλεονεκτήματα που παραχωρεί η οδηγία (90/434/ΕΟΚ) για το κοινό φορολογικό καθεστώς στους διασυνοριακούς μετασχηματισμούς (Δικαστήριο Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπόθεση C-14/2016).

• Πρέπει να υφίστανται σοβαρές ενδείξεις προκειμένου να ζητείται από τους ενδιαφερόμενους να αποδείξουν τους οικονομικούς λόγους, στους οποίους βασίστηκε η διενεργηθείσα συναλλαγή, ενώ τα φορολογικά πλεονεκτήματα μπορούν να αποκλειστούν από τις εθνικές φορολογικές αρχές μόνο στην περίπτωση που η σχεδιαζόμενη πράξη επιδιώκει φορολογικά οφέλη κατά τρόπο αποκλειστικό. Αυτό σημαίνει ότι εάν παράλληλα υπάρχουν και επιχειρηματικοί λόγοι που δικαιολογούν τον συγκεκριμένο μετασχηματισμό δεν τίθεται ζήτημα αποκλεισμού των φορολογικών πλεονεκτημάτων.

• Σύμφωνα με την ίδια απόφαση του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης αποτελεί περιορισμό της ελευθερίας εγκατάστασης η διαφορετική μεταχείριση, από την εσωτερική νομοθεσία κράτους-μέλους της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πράξεων διασυνοριακών συγχωνεύσεων και εκείνων που αφορούν τη συγχώνευση ημεδαπών. Ενας τέτοιος περιορισμός θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μόνον εάν επιβάλλεται από επιτακτικούς λόγους δημοσίου συμφέροντος, όπως αυτοί αναγνωρίζονται από το δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Συγχρόνως αυτός ο περιορισμός δεν θα πρέπει να υπερβαίνει το αναγκαίο μέτρο για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

• Το Δικαστήριο έκρινε ότι, όταν εσωτερική νομοθεσία κράτους της Ευρωπαϊκής Ενωσης θεσπίζει γενικό τεκμήριο περί φοροδιαφυγής ή φοροαποφυγής, όπως το άρθρο 38 του ν. 4174/2013, υπάρχει υπέρβαση του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη του εν λόγω σκοπού και, συνεπώς, δεν δύναται να δικαιολογηθεί περιορισμός της ελευθερίας αυτής.

• Υστερα από τη μείωση μετοχικού κεφαλαίου ανώνυμης εταιρείας, η τυχόν διαφορά του σχηματισμένου τακτικού αποθεματικού μπορεί να διατεθεί στους μετόχους. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έκρινε σχετικώς ότι το τμήμα του σχηματισμένου ήδη τακτικού αποθεματικού ανώνυμης εταιρείας, που υπερβαίνει το μετά τη μείωση του μετοχικού κεφαλαίου αυτής νέο κατώτατο όριο, μπορεί να διατεθεί από την τακτική γενική συνέλευση αυτής ως πρόσθετο μέρισμα.

• Η άκαρπη κατάληξη της Διαδικασίας Αμοιβαίου Διακανονισμού για θέματα εξάλειψης διεθνούς φορολογίας σε περίπτωση διόρθωσης των κερδών συνδεδεμένων επιχειρήσεων (transfer pricing), δεν μπορεί να προσβληθεί με αίτηση ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 3413/2017). Το γεγονός ότι η αρμόδια ελληνική αρχή δεν συμφωνεί με τις θέσεις της αρμόδιας αλλοδαπής αρχής ή/και με τις απόψεις της ενδιαφερόμενης επιχείρησης δεν στοιχειοθετεί λόγο ακύρωσης, καθώς δεν πρόκειται ούτε για παράλειψη οφειλόμενης νόμιμης ενέργειας ούτε δημιουργείται νέα διαφορά για την επιχείρηση, στοιχεία που θα μπορούσαν να στηρίξουν την άσκηση τέτοιου ενδίκου μέσου.

• Η διοίκηση έχει εκδώσει την ΠΟΛ 1129/2017 η οποία ρυθμίζει τα ζητήματα σχετικά με τη διαδικασία αμοιβαίου διακανονισμού κατ’ εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Διαιτησίας, ενώ η τελευταία εφαρμόζεται όταν για φορολογικούς σκοπούς τα κέρδη ή (οι ζημίες) μιας επιχείρησης ενός από τα συμβαλλόμενα κράτη συμπεριλαμβάνεται και στα κέρδη (ή τις ζημίες) μιας επιχείρησης άλλου συμβαλλόμενου κράτους, λόγω μη τήρησης των αρχών που περιγράφονται σ’ αυτήν.

• Η ζημία από αποτίμηση τίτλων φυσικού προσώπου είτε προέρχεται από αποτίμηση τίτλων ημεδαπής είτε από τίτλους αλλοδαπής προέλευσης, δεν αναγνωρίζεται φορολογικά και δεν εκπίπτει από το εισόδημα φυσικού προσώπου ως μη προβλεπόμενη από τις κείμενες διατάξεις. Η φορολόγηση της υπεραξίας ή αντίστοιχα η μεταφορά ζημίας για πέντε έτη, αφορά μόνο τις πραγματοποιηθείσες μεταβιβάσεις τίτλου και όχι την υπερτίμηση ή υποτίμηση αυτών, καθόσον το κέρδος ή η ζημία από την αποτίμηση των τίτλων που κατέχει φυσικό πρόσωπο, δεν αποτελεί αντικείμενο του φόρου εισοδήματος.

• Κατά τη μετατροπή ατομικής επιχείρησης σε κεφαλαιουχική εταιρεία δεν επιβάλλεται φόρος συγκέντρωσης κεφαλαίου, από την έναρξη ισχύος του ν. 4254/2014 (ήτοι την 7/4/2014), διότι η μετατροπή εν προκειμένω διενεργείται με σύσταση εταιρείας και όχι με μεταβολή του νομικού τύπου υφιστάμενης εταιρείας.

• Από 1.1.2014 σε περίπτωση συμψηφισμού λογιστικών ζημιών με ταυτόχρονη μείωση του μετοχικού/ εταιρικού κεφαλαίου της εταιρείας, οι υπόψη ζημίες κατά το μέρος που αναγνωρίζονται φορολογικά, εξακολουθούν για φορολογικούς σκοπούς να μεταφέρονται προς συμψηφισμό με τα κέρδη των επόμενων φορολογικών περιόδων. Μέχρι την 31.12.2013, οι ζημίες νομικού προσώπου που αποσβέστηκαν με ειδική προς τούτο μείωση του μετοχικού/ εταιρικού κεφαλαίου, σύμφωνα με πάγια θέση της διοίκησης δεν μπορούσαν να μεταφερθούν για συμψηφισμό στα επόμενα χρόνια.

Πηγή: Grant Thornton/kathimerini.gr