Ο εναγκαλισμός Ρώμης – Πεκίνου και οι αντιδράσεις Ε.Ε. – ΗΠΑ
Εχοντας επιδείξει ολιγωρία όταν η Κίνα εξαγόραζε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις ενίοτε στρατηγικής σημασίας και ενώ προσπαθεί κατόπιν εορτής να αναχαιτίσει την επέλαση του κινεζικού κεφαλαίου, η Ε.Ε. βλέπει ένα ιδρυτικό μέλος της και τρίτη οικονομία της Ευρωζώνης, την Ιταλία, να πέφτει στην αγκαλιά του Πεκίνου. Το αναπάντεχο ειδύλλιο έχει προκαλέσει ταραχή σε Βρυξέλλες και Ουάσιγκτον που έσπευσαν να θέσουν θέμα ασφαλείας και να προειδοποιήσουν τη Ρώμη ότι δεν έχει παρά μόνο να χάσει το γόητρό της από τον εναγκαλισμό της Κίνας. Εχει, όμως, παράλληλα προκαλέσει κραδασμούς στους κόλπους της ιταλικής κυβέρνησης.
Η Ρώμη, που το περασμένο έτος ήρθε σε μετωπική σύγκρουση με τις Βρυξέλλες γύρω από τον προϋπολογισμό του 2019, αποφάσισε προ ολίγων ημερών να γίνει η πρώτη χώρα μέλος του G7 που θα συμμετάσχει στο αμφιλεγόμενο σχέδιο της Κίνας, τον λεγόμενο «Νέο Δρόμο του Μεταξιού». Πρόκειται για ένα δίκτυο έργων υποδομών σε 80 χώρες που επικρίνεται ότι παγιδεύει τις χώρες αποδέκτες των υποδομών σε κατάσταση υπερχρέωσης. Η ταραχή που προκάλεσε η απόφασή της έγινε, όμως, ακόμη μεγαλύτερη όταν είδαν το φως της δημοσιότητας οι συμφωνίες που ετοιμάζονται να υπογράψουν με την Κίνα κρατικοί φορείς και ιδιωτικές εταιρείες της Ιταλίας. Πρόκειται για 50 συμβόλαια, μνημόνια συνεργασίας και συμφωνίες που θα υπογραφούν στο τέλος της εβδομάδας, οπότε αναμένεται στη Ρώμη ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ, με πολυάριθμη κινεζική αντιπροσωπεία. Οπως χαρακτηριστικά σχολιάζει η ιταλική εφημερίδα ευρείας κυκλοφορίας Corriere della Sera, «πρακτικά στην ολότητά του ο κρατικός μηχανισμός της Ιταλίας ετοιμάζεται να κλείσει συμφωνίες με την Κίνα».
Σε αυτές θα εμπλέκονται το ιταλικό Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (Cdp) και η ιταλική εταιρεία υποδομών φυσικού αερίου la Snam, που ετοιμάζεται να υπογράψει μνημόνιο συνεργασίας με το ταμείο του Δρόμου του Μεταξιού για διεθνείς επενδύσεις. Θα συμμετέχουν, επίσης, η ιταλική εταιρεία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας Enel, η εταιρεία υποδομών και δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας Terna, η μεγαλύτερη εταιρεία ναυπηγείων της Ιταλίας, η Finantieri, καθώς και οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες της γειτονικής χώρας οι Unicredit και Intesa Sanpaolo.
Επίσης, θα συμμετάσχουν η βιομηχανία εξοπλισμού και υλικών μεταλλουργείων, η Danieli και ο πετρελαϊκός κολοσσός της Eni που αναμένεται να υπογράψει με την Τράπεζα της Κίνας συμφωνία συνεργασίας χρηματοδότησης, η ιταλική εταιρεία φυσικού αερίου Italgas, ενώ σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές, οι λιμενικές αρχές της Γένοβας και της Τεργέστης θα υπογράψουν μνημόνια συνεργασίας με την China Communications Construction Company (CCCC), τη σημαντικότερη κατασκευαστική του Δρόμου του Μεταξιού. Και τέλος οι ιταλικοί σιδηρόδρομοι θα αναλάβουν να μεταφέρουν εμπορεύματα από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι την καρδιά της Ευρώπης.
Σύμφωνα, μάλιστα, με το Bloomberg που δεν κατονομάζει τις πηγές του, δύο ποδοσφαιρικές ομάδες από τη βόρεια Ιταλία ενδέχεται να υπογράψουν συμφωνίες χορηγίας τους με κινεζικές εταιρείες. Επικαλούμενη, άλλωστε, τα σχετικά έγγραφα που διέρρευσαν, η βρετανική εφημερίδα Financial Times αναφέρει πως στο πλαίσιο αυτής της εταιρικής σχέσης της με τη δεύτερη οικονομία στον κόσμο, η Ρώμη προσβλέπει στον δανεισμό της από την κινεζική Ασιατική Τράπεζα Επενδύσεων σε Υποδομές (ΑΙΙΒ). Η βρετανική εφημερίδα σπεύδει, μάλιστα, να συμπεράνει πως η Ρώμη θα προσφύγει στην ΑΙΙΒ για να καθησυχάσει τις Βρυξέλλες πως η κίνησή της συνάδει πλήρως με τους κανόνες της Ε.Ε. Οπως επισημαίνει, η ΑΙΙΒ είναι διεθνής και τηρεί διεθνείς κανόνες στις πιστώσεις που χορηγεί.
«Δεν πρέπει να επιτραπεί σε ξένες δυνάμεις να διεισδύσουν στη χώρα»
Ο γνωστός για το επιθετικό ταμπεραμέντο του από τις φραστικές επιθέσεις του προς τον πρόεδρο της Κομισιόν και την Ε.Ε., Ματέο Σαλβίνι, έχει εκφράσει απροκάλυπτα τη διαφωνία του με την έκταση και το βάθος της εταιρικής σχέσης που επιχειρεί η Ρώμη με το Πεκίνο. Ο επικεφαλής της Λέγκα και αντιπρόεδρος του κυβερνητικού συνασπισμού προειδοποίησε «ότι δεν πρέπει να επιτραπεί σε ξένες δυνάμεις να διεισδύσουν στην Ιταλία και να ελέγξουν την ιταλική οικονομία και πολιτική». Δήλωσε, βέβαια, υπέρμαχος της προσπάθειας να βρεθούν νέοι δίαυλοι για τις εξαγωγές των ιταλικών επιχειρήσεων, αλλά προσέθεσε πως κάθε επένδυση και ιδιαιτέρως σε στρατηγικούς τομείς από τις υποδομές ώς τις τηλεπικοινωνίες πρέπει να εξετάζεται «όχι μία αλλά 50 φορές». Ασκεί, έτσι, πιέσεις στον έτερο αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και επικεφαλής του Κινήματος 5 Αστέρων, Λουίτζι ντι Μάιο, για να περιορίσει τον αριθμό αλλά και το εύρος των συμφωνιών. Εξάλλου, ένας εκ των υφυπουργών Εξωτερικών, ο Γκουλιέλμο Πίκι, έγραψε με μήνυμά του στο Τwitter ότι η κίνηση της Ιταλίας είναι βιαστική εφόσον δεν έχουν ακόμη εκτιμηθεί οι επιπτώσεις που μπορεί να έχει η πρόσβαση της Κίνας στα δίκτυα τηλεφωνίας πέμπτης γενιάς και στις υποδομές της Ιταλίας.
Επιχειρώντας να κατευνάσει τα πνεύματα, ο πρωθυπουργός, Τζουζέπε Κόντε δήλωσε πως η Ρώμη πρόκειται να υπογράψει «ένα πλαίσιο συμφωνίας που δεν θα είναι δεσμευτικό, που δεν είναι μια διεθνής συμφωνία». Τόνισε μάλιστα πως από τις 13 χώρες που έχουν υπογράψει αντίστοιχα μνημόνια συνεργασίας με την Κίνα, «η Ιταλία είναι η μοναδική που επικαλείται και εφαρμόζει τις ευρωπαϊκές αρχές και τους ευρωπαϊκούς κανόνες». Προέβλεψε, μάλιστα, πως η χώρα θα χρησιμοποιήσει την προσέγγιση με την Κίνα «για να ενισχύσει τα εθνικά συμφέροντα». Εξέφρασε την εκτίμηση πως θα ήταν «εκκεντρικό» να μη συμμετάσχει η Ιταλία, καθώς ο Δρόμος του Μεταξιού ανοίγει ευκαιρίες για τις ιταλικές εξαγωγές και θα διευκολύνει τη Ρώμη να εξισορροπήσει το εμπορικό της ισοζύγιο με την Κίνα. Επιχειρώντας να ερμηνεύσει την επιλογή της Ιταλίας, η Αγκάθα Κρατζ, στέλεχος της Rhodium Group, δήλωσε στους Financial Times πως «οι ηγέτες της χώρας ελπίζουν ότι με την υπογραφή μνημονίου με την Κίνα η Ιταλία θα καταστεί πιο ορατή ως επενδυτικός προορισμός και θα είναι πιο ελκυστική για τους Κινέζους επενδυτές». Oπως επισημαίνει η βρετανική εφημερίδα, στη διάρκεια του περασμένου έτους μειώθηκαν κατά 40% τα κινεζικά κεφάλαια που τοποθετήθηκαν στην Ευρώπη, επειδή το Πεκίνο επέβαλε περιορισμούς στις εκροές κεφαλαίων. Αν, όμως, η Ρώμη έχει στενή σχέση συνεργασίας με το Πεκίνο, τότε θα εγκρίνονται ευκολότερα οι επενδύσεις στη χώρα.
Πηγή: kathimerini.gr