Η σιδηρά κυρία της Φρανκφούρτης
Μπορεί η επιλογή της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν να έχει δεχθεί διαφορετικές ερμηνείες σχετικά με την αποφασιστικότητα που μπορεί να επιδείξει ως πρόεδρος της Κομισιόν, αλλά δεν υπάρχει καμία αμφισβήτηση για τις ικανότητες και τον ρόλο που θα διαδραματίσει στην εξέλιξη της Ευρώπης η Κριστίν Λαγκάρντ. Η δυναμική Γαλλίδα δικηγόρος, η οποία θα διαδεχθεί στην κορυφή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας τον Μάριο Ντράγκι, αποτελεί την καλύτερη δυνατή επιλογή για τις σημερινές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, εντός και εκτός των συνόρων της. Η πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας και γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου διαθέτει και το πολιτικό κριτήριο αλλά και την πλήρη αντίληψη των κρίσιμων διεθνών υποθέσεων, των προβλημάτων και των κινδύνων που αναπτύσσονται πάνω στη σκληρή σκακιέρα του ανταγωνισμού.
Η Κριστίν Λαγκάρντ θεωρείται ίσως η πιο αξιόπιστη λύση για τη θέση του προέδρου της ΕΚΤ, σε μια εποχή που η Ευρώπη αντιμετωπίζει γενικότερα ένα έλλειμμα ηγεσίας και πρέπει να επιζητήσει ισχυρές προσωπικότητες και υπερεθνικούς μηχανισμούς εξουσίας, που θα συμβάλουν στη συνοχή, την άμβλυνση των ανισοτήτων Βορρά – Νότου, τη σταθερότητα και την ανάπτυξη των οικονομιών της Ευρώπης. Η νέα πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, που θα αναλάβει τα καθήκοντά της σε λίγους μήνες, διαθέτει την πυγμή και πάνω από όλα το κύρος να μιλάει από τη Φρανκφούρτη σε ευθεία γραμμή με το Βερολίνο, το Παρίσι και τις Βρυξέλλες, όπως και με την Ουάσιγκτον και τη Νέα Υόρκη. Με άλλα λόγια, η Λαγκάρντ είναι μια γερή πολιτική προσωπικότητα, την οποία εμπιστεύονται απόλυτα από τη θητεία της στο ΔΝΤ και σέβονται οι διεθνείς αγορές. Μεγάλο προσόν!
Η προσωπικότητα και οι φιλοδοξίες της νέας «σιδηράς κυρίας» της Φρανκφούρτης, σε συνδυασμό με την ευρωπαϊκή συγκυρία, την οποία χαρακτηρίζουν η δυσλειτουργία του γαλλογερμανικού άξονα, η ασθενής οικονομική ανάπτυξη και ο πόλεμος που έχουν ξεκινήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες με την Κίνα και την Ευρώπη, ταυτίζονται, όπως δείχνουν τα πράγματα, με την επιτάχυνση της ευρωπαϊκής ενοποίησης, τουλάχιστον σε οικονομικό επίπεδο. Υπάρχει το μείζον ανοικτό ακόμη θέμα της τραπεζικής ένωσης, το οποίο περνάει μέσα από την αντιμετώπιση των κόκκινων δανείων των τραπεζών της ζώνης του ευρώ, όπως φυσικά και μέσα από το σύστημα εγγύησης των καταθέσεων. Οπουδήποτε και εάν αναζητούσαμε τον κατάλληλο άνθρωπο που θα μπορούσε να επιβληθεί στο σύστημα για να «τρέξει» αυτή τη δύσκολη δουλειά (ακόμη και απέναντι στους Γερμανούς), στη Λαγκάρντ θα καταλήγαμε.
Τα παράσημα και η εμπειρία από το ΔΝΤ μπορεί να βοηθήσουν πολύ, κατά την προσωπική μας άποψη, στην εναρμόνιση της οικονομικής και της νομισματικής πολιτικής. Να τεθούν οι βάσεις μιας πιο γόνιμης διαδικασίας σύγκλισης, η οποία μπορεί να παίξει τεράστιο ρόλο στην προοπτική της ενωμένης Ευρώπης. Η ποσοτική χαλάρωση και η φθηνότερη ρευστότητα για τη χρηματοδότηση των οικονομιών ή η δημιουργία μιας πολύ δυνατής αγοράς κεφαλαίων, την ώρα μάλιστα που απομονώνεται πολιτικά και αποκόπτεται το Λονδίνο, είναι εργαλεία πολύ κρίσιμα για την οικονομική ανάπτυξη της Ευρώπης και τη χρηματοδότηση επενδύσεων σε τομείς αιχμής, όπως για παράδειγμα η νέα τεχνολογία, όπου η Γηραιά Ηπειρος έχει μείνει πίσω.
Η μεγαλύτερη πρόκληση εντός των ευρωπαϊκών συνόρων είναι τη στιγμή τούτη τα λιμνάζοντα δισεκατομμύρια ευρώ, τα οποία πράγματι θα μπορούσαν να επενδυθούν και να αλλάξουν το οικονομικό τοπίο και την πρόοδο της Ευρώπης. Υπολογίζεται ότι έχουν συσσωρευτεί πάνω από 400 δισεκατομμύρια ευρώ, που θα μπορούσαν να αποτελέσουν έναν καθοριστικό παράγοντα για τις επενδύσεις και την ανάπτυξη και να εξισορροπήσουν τις αντιθέσεις μεταξύ του πλεονασματικού Βορρά και του ελλειμματικού Νότου. Σε μια τέτοια περίπτωση, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι η Ελλάδα, που τσακίστηκε από την κρίση και είναι μία από τις ασθενέστερες οικονομίες της Ευρώπης, θα είχε να αποκομίσει εντυπωσιακά οφέλη. Καλή επιτυχία κ. Λαγκάρντ!
Πηγή: kathimerini.gr