Βαρύ το τίμημα της κρίσης στην Αργεντινή για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Το βαρύτερο τίμημα της κρίσης που πλήττει την Αργεντινή φαίνεται πως πληρώνουν οι μικρές επιχειρήσεις της χώρας. Εχουν δεχθεί καίριο πλήγμα από τον πληθωρισμό, που αγγίζει το 48%, και την ίδια στιγμή δεν μπορούν να προχωρήσουν σε απολύσεις. Καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να περιορίσουν το λειτουργικό τους κόστος με οποιονδήποτε τρόπο, χωρίς, όμως, να απολύσουν κανέναν υπάλληλό τους.

Μεταξύ άλλων, επιχειρούν να μειώσουν τις ώρες εργασίας, να αναστείλουν τη λειτουργία τους για λίγες ημέρες ή να θέσουν σε υποχρεωτική αργία τους υπαλλήλους τους μέχρις ότου αυξηθεί η ζήτηση. Δεν τους απολύουν, όμως, και η ανεργία στη χειμαζόμενη οικονομία της Λατινικής Αμερικής έχει παραμείνει στο 9% παρά την εντεινόμενη κρίση και την πρόσφατη προσφυγή της στην αρωγή του ΔΝΤ. Το διάστημα από τον Οκτώβριο του 2017 μέχρι τον Οκτώβριο του 2018 έχουν χαθεί μόνον 120.000 θέσεις εργασίας. Ο αριθμός αυτός δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνον το 1% του εργατικού δυναμικού της χώρας, που ανέρχεται σε 12 εκατ. άτομα. Σημειωτέον ότι στις ΗΠΑ στη διάρκεια της κρίσης την περίοδο 2007-2008 χάθηκε το 6% των θέσεων εργασίας και 8,7 εκατ. άνθρωποι απολύθηκαν.

Η τακτική των Αργεντίνων επιχειρηματιών δεν απορρέει, πάντως, από κάποιου είδους φιλοτιμία, όπως εύκολα θα φανταζόταν κάποιος. Απλώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το συχνά δυσθεώρητο κόστος μιας απόλυσης. Η Αργεντινή έχει ένα από τα πλέον προστατευτικά εργατικά δίκαια στον κόσμο, κληροδότημα της εποχής των περονιστών. Προκειμένου να απολύσει έναν υπάλληλό του, ο εργοδότης πρέπει να καταβάλει ως αποζημίωση ένα μισθό για κάθε χρόνο που έχει μείνει στην υπηρεσία του χωρίς να ορίζεται ανώτατο όριο στο ύψος της αποζημίωσης. Οφείλει, επίσης, να τον ενημερώσει τουλάχιστον ένα μήνα πριν από την απόλυσή του.

Πηγή: kathimerini.gr