Χορήγηση επιδόματος διαβίωσης 440 ευρώ εξετάζει η ισπανική κυβέρνηση

Tη χορήγηση ενός κατώτατου επιδόματος διαβίωσης εξετάζει η Μαδρίτη στην προσπάθεια οικονομικής στήριξης των οικονομικά ασθενέστερων. Τα σχέδια αυτά, ωστόσο, διχάζουν τους οικονομολόγους. Οπως αναφέρει στην Deutsche Welle ο Καταλανός οικονομολόγος Ζορζ Μαρία ντε Λιέμπανα, «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή για την εισαγωγή ενός κατώτατου επιδόματος διαβίωσης». Ο ίδιος κατανοεί τις ενστάσεις βορειοευρωπαϊκών χωρών κατά του ευρωομολόγου και τις αιτιάσεις εις βάρος της Ισπανίας ότι την τελευταία δεκαετία σπατάλησε δημόσιο χρήμα. «Δεν θα προχωρήσουμε ως κοινωνία αν δεν ξεκινήσουμε επιτέλους να περιορίζουμε σοβαρά το χρέος της χώρας», υπογραμμίζει.

Σύμφωνα με την Deutsche Welle, το ισπανικό δημοσιονομικό χρέος βρίσκεται επισήμως ακόμα στο 100% του ΑΕΠ και ο νέος δανεισμός ανήλθε το 2019 στα 33 δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, η ισπανική οικονομία αναμένεται να επιβαρυνθεί λόγω του κορωνοϊού. Η δεξαμενή σκέψης Funcas κοστολογεί στα 100 δισεκατομμύρια τις επιπλέον δαπάνες του ισπανικού δημοσίου λόγω της νόσου COVID-19.

Η δημόσια συζήτηση υπέρ και κατά της εισαγωγής ενός κατώτερου επιδόματος διαβίωσης ξεκίνησε πριν από μερικές ημέρες από τον υπουργό Κατανάλωσης Αλμπέρτο Γκαρθόν, ο οποίος τόνισε σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ότι θα πρέπει να υπάρξει κατώτατο επίδομα, το οποίο όμως να λάβουν μόνο όσοι χτυπήθηκαν περισσότερο από την πανδημία.

Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η εισαγωγή ενός κατώτατου επιδόματος διαβίωσης μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τις προσπάθειες μείωσης του δημοσίου χρέους της Ισπανίας, η οποία μετά την οικονομική κρίση εφάρμοσε μεταρρυθμίσεις με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γειτονικές χώρες. Οπως σχολιάζει η Deutsche Welle σε σχετικό δημοσίευμά της, σε αντίθεση με το παρελθόν, σχεδόν όλες οι περιπτώσεις διαφθοράς επικρίνονται πλέον με τον πιο αυστηρό τρόπο από τα μέσα ενημέρωσης της χώρας.

Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν και παραμένει η οικονομία, δεδομένου ότι εκατομμύρια εργαζόμενοι, κυρίως εποχικοί, καθώς και οι εργοδότες τους δεν πληρώνουν εισφορές. Επίσης, πολύ συχνά οι εκμισθωτές δεν κόβουν αποδείξεις στους ενοικιαστές. Ως εκ τούτου, υπολογίζεται ότι η παραοικονομία συμβάλλει 20%-30% στο ΑΕΠ της Ισπανίας. Στην κρίση της πανδημίας, ωστόσο, είναι κυρίως οι παράνομα εργαζόμενοι οι οποίοι δεν θα λάβουν το επίδομα, επειδή δεν έχουν επίσημα έγγραφα για να αποδείξουν ότι έχασαν τη δουλειά τους ή ότι εργάζονται με μειωμένο ωράριο. Σε αυτούς έρχεται να προστεθεί περίπου ένα 15% του εργατικού δυναμικού που έχασε, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, τη δουλειά του λόγω κορωνοϊού.

Το σχεδιαζόμενο νέο εργαλείο θα μοιάζει με το αντίστοιχο γερμανικό, γνωστό και ως Hartz IV. Σύμφωνα με τον ισπανικό Τύπο, θα έχει ύψος περίπου 440 ευρώ και θα καλύπτει μόνο βασικές ανάγκες, μιας και δεν περιλαμβάνει επίδομα τέκνων και επίδομα ενοικίου. «Η Ισπανία ακολουθεί με καθυστέρηση το παράδειγμα χωρών όπως η Γαλλία και η Γερμανία, οι οποίες εδώ και χρόνια διαθέτουν αντίστοιχο επίδομα», διαπιστώνει ο Μιγέλ Οτέρο από τη δεξαμενή σκέψης Real Instituto Elcano.

Σύμφωνα με την υπουργό Απασχόλησης Γιολάντα Ντίαθ, περίπου 5 εκατ. Ισπανοί, σε έναν συνολικό πληθυσμό 47 εκατομμυρίων, πληρούν τις προϋποθέσεις για να διεκδικήσουν το εν λόγω επίδομα. Οπως αναφέρει η DW, ο ισπανικός Τύπος υπολογίζει ότι το κατώτατο επίδομα διαβίωσης θα στοιχίσει περίπου 2,2 δισ. ευρώ τον χρόνο.

Ο πολιτικός αναλυτής Μιγέλ Οτέρο θεωρεί, πάντως, απαραίτητο το βήμα που σχεδιάζει τώρα η ισπανική κυβέρνηση, ιδίως σε αυτή τη δύσκολη περίοδο: «Λόγω κορωνοϊού δεν θα έχουμε για αρκετούς μήνες τουρισμό στην Ισπανία. Από τα συνήθως 84 εκατομμύρια κάθε χρόνο, θα είμαστε τυχεροί αν έρθουν φέτος 8 εκατομμύρια».

Πηγή: kathimerini.gr