Οι αυτοκινητοβιομηχανίες τρέχουν, αλλά δεν υπάρχουν ακόμα υποδομές

Οι πυλώνες που υποστηρίζουν την παγκόσμια αγορά ηλεκτρικών οχημάτων αναπτύσσονται με διαφορετική ταχύτητα. Η βιασύνη των αυτοκινητοβιομηχανιών να κυκλοφορήσουν στην αγορά ηλεκτρικά οχήματα σε καμία περίπτωση δεν συμβαδίζει ούτε με τον αριθμό των σταθμών φόρτισης, αλλά ούτε και με τις απαιτούμενες επενδύσεις για την κατασκευή μπαταριών ιόντων λιθίου. Πέρα από το υψηλό κόστος που απαιτείται για την ανάπτυξη ηλεκτρικών αυτοκινήτων, εξίσου σοβαρό πρόβλημα είναι και το κόστος της ανάπτυξης αντίστοιχων υποδομών, που υπολογίζεται πως θα φθάσει παγκοσμίως τα 6 τρισ. δολάρια, σύμφωνα με την Goldman Sachs.

Ακόμη και σε χώρες που ηγούνται στη βιομηχανία, όπως για παράδειγμα η Νορβηγία, το δίκτυο φόρτισης είναι εξαιρετικά ελλιπές. Για τον λόγο αυτό το 80% των ιδιοκτητών ηλεκτρικών οχημάτων παγκοσμίως φορτίζουν τα οχήματα στη δουλειά ή στο σπίτι τους, καθώς καταφεύγουν σε εγκατάσταση οικιακών σταθμών φόρτισης. Εκτός αυτού οι ενδιαφερόμενοι αγοραστές αποφεύγουν τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, καθώς ο μέσος χρόνος φόρτισης από απλή πρίζα διαρκεί από 8 έως και 13 ώρες ανάλογα με την μπαταρία.

Ο χρόνος μπορεί να μειωθεί εάν ο ιδιοκτήτης εγκαταστήσει ειδικό σταθμό φόρτισης ή εάν χρησιμοποιήσει τους ακόμη ισχυρότερους σταθμούς των αυτοκινητοβιομηχανιών. Προβληματικό επίσης είναι το ζήτημα της ασυμβατότητας, αφού οι φορτιστές της εκάστοτε αυτοκινητοβιομηχανίας έχουν διαφορετικά βύσματα. Υπάρχουν περισσότερα από δώδεκα διαφορετικά βύσματα με τουλάχιστον οκτώ ταχύτητες φόρτισης, ενώ για να χρησιμοποιήσει κανείς τους σταθμούς απαιτείται ειδική εγγραφή στην πλατφόρμα του κάθε παρόχου. Ως αποτέλεσμα οι ελάχιστοι σταθμοί φόρτισης που διατίθενται είναι για πολλούς οδηγούς άχρηστοι.

Μεταξύ των κατασκευαστών αυτοκινήτων ιδιαίτερη είναι η περίπτωση της αμερικανικής Tesla, που διαθέτει το πιο ολοκληρωμένο δίκτυο φόρτισης με 13.000 σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Αντίστοιχη είναι και η επιτυχία της στις πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων, που ανέρχονται σχεδόν στις 400.000 από το 2010, γεγονός που την καθιστά ηγετική δύναμη στην αγορά.

Το αυξημένο κόστος ανάπτυξης και κατασκευής δικτύου αυξάνει και τη μέση τιμή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, καθιστώντας τα ακόμη λιγότερο ελκυστικά στο καταναλωτικό κοινό. Ορισμένες κυβερνήσεις προσφέρουν ως κίνητρο αγοράς τη φοροαπαλλαγή. Στη Νορβηγία για παράδειγμα, όπου οι πωλήσεις ηλεκτρικών αυτοκινήτων κατά κεφαλήν είναι οι υψηλότερες παγκοσμίως, εξαιτίας των φοροαπαλλαγών τα εν λόγω οχήματα είναι κατά 27% φτηνότερα από τα ντίζελ. Τα προνόμια φαίνεται πως φέρνουν το Οσλο ένα βήμα πιο κοντά στον στόχο να μηδενίσει την παραγωγή ρύπων μέχρι το 2025. Το 43,5% των αυτοκινήτων που πωλήθηκαν το 2018 ήταν νέα ή μεταχειρισμένα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, δηλαδή 46.143 οχήματα.

Στην ευρωπαϊκή αγορά ηλεκτρικών αυτοκινήτων κυρίαρχη αναδεικνύεται από την αρχή του 2019 η Γερμανία, όπου η Daimler και η BMW έχουν ενώσει τις δυνάμεις τους προκειμένου να αναπτυχθούν στον κλάδο. Επίσης, συνεργάζονται με την αμερικανική Ford και τη VW για την κατασκευή 400 σταθμών φόρτισης σε όλη την Ευρώπη μέχρι το τέλος του 2020.

Πολλά βήματα μπροστά βρίσκεται η Κίνα, η οποία είναι η μεγαλύτερη αγορά παγκοσμίως συγκεντρώνοντας περισσότερο από το 50% στην παγκόσμια αγορά ηλεκτρικών οχημάτων. Το 2017 υπήρχαν 213.903 δημόσιοι σταθμοί σε όλη τη χώρα, ενώ το Πεκίνο σχεδιάζει να κατασκευάσει 4,8 εκατ. σταθμούς μέχρι το 2020.

Πηγή: kathimerini.gr