Γνωρίζετε ότι…

• Μείωση του ΦΠΑ που οφείλει να αποδοθεί στο Δημόσιο δικαιούνται οι επιχειρήσεις αναφορικά με απαιτήσεις τους που έχουν καταστεί ανεπίδεκτες είσπραξης (ΣτΕ 355/2019). Το δικαστήριο έκρινε ότι το εν λόγω δικαίωμα αναγνωρίζεται σε κάθε περίπτωση κατά την οποία αποδεικνύεται ότι οι απαιτήσεις του προμηθευτή, κατά πάσα πιθανότητα και μακροπρόθεσμα, δεν πρόκειται να εισπραχθούν στο πλαίσιο νομοθετικών διαδικασιών όπως είναι η πτώχευση του πελάτη τους ή η θέση του σε ειδική διαχείριση καθώς και η ολική ή μερική διαγραφή των απαιτήσεών τους λόγω υπαγωγής στη διαδικασία εξυγίανσης.

• Οι επιχειρήσεις που έχουν ήδη αποδώσει τον ΦΠΑ στο Δημόσιο αλλά αδυνατούν να τον εισπράξουν από τον πελάτη τους δικαιούνται επιστροφή ή συμψηφισμό του φόρου. Σύμφωνα με την πρόσφατη απόφαση του ΣτΕ, η επιχείρηση έχει καταβάλει αχρεωστήτως τον αναλογούντα ΦΠΑ και δικαιούται να τον ανακτήσει νομιμοτόκως ή να τον συμψηφίσει με τυχόν άλλες οφειλές της, στις περιπτώσεις που αποδεικνύεται επαρκώς η ιδιαιτέρως πιθανή παρατεταμένη διάρκεια της αδυναμίας είσπραξης της απαίτησης, η οποία θα δικαιολογούσε τη μείωση του φόρου σύμφωνα με τα παραπάνω.

• Σύμφωνα με τη σκέψη του δικαστηρίου, η φορολογική αρχή δεν μπορεί να εισπράξει ως ΦΠΑ ποσό υψηλότερο εκείνου που έχει εισπράξει στο πλαίσιο αυτό η ίδια η επιχείρηση, όπως προκύπτει από την ερμηνεία του κώδικα ΦΠΑ υπό το φως των θεμελιωδών αρχών του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ωστόσο, όπως επισημαίνεται με την απόφαση, διατηρείται η δυνατότητα επανεκτίμησης της βάσης επιβολής του φόρου προς το υψηλότερο, σε περίπτωση μελλοντικής, ολικής ή μερικής, είσπραξης της απαίτησης.

• Δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί φορολογικός κάτοικος Ελλάδος το πρόσωπο που μόνο κατέχει ακίνητο στην Ελλάδα ή διατηρεί στην Ελλάδα τραπεζικούς λογαριασμούς ή συμμετέχει στο κεφάλαιο ή στη διοίκηση ημεδαπών εταιρειών στην Ελλάδα. Εφόσον προσκομισθούν δικαιολογητικά που να αποδεικνύουν ότι ο φορολογούμενος διαμένει σε μόνιμη και σταθερή βάση στην αλλοδαπή (π.χ. μισθωτήριο, συμφωνητικό κατοικίας) και πιστοποιητικό φορολογικής κατοικίας, τότε πρέπει να θεωρηθεί φορολογικός κάτοικος αλλοδαπής (ΔΕΔ Θεσσ/νίκης 1445/2018).

• Το πραγματικό αντίτιμο που αναγράφεται στη σύμβαση μεταβίβασης και όχι η αντικειμενική αξία του ακινήτου λαμβάνεται υπόψη ως έσοδο από τέτοια πώληση, προκειμένου για τον προσδιορισμό των φορολογητέων αποτελεσμάτων οικοδομικής επιχείρησης. Διευκρινίζεται ότι τούτο ισχύει για τα έσοδα από την πώληση των οικοδομών μετά την 1.1.2014, των οποίων η άδεια κατασκευής εκδόθηκε μετά την 1.1.2006 (ΔΕΑΦ Β 1083058 ΕΞ 2015/18.6.2015 έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών).

• Δεν οφείλονται τέλη χαρτοσήμου στην περίπτωση προκαταβολής μισθού που συμψηφίζεται εφάπαξ και μέσα στον ίδιο μήνα με τον μισθό του εργαζομένου. Αντιθέτως, σε προκαταβολή μισθών που εξοφλείται με μηνιαίες κρατήσεις από τις αποδοχές των εργαζομένων, οφείλονται τέλη χαρτοσήμου. Η αντιμετώπιση των προκαταβολών μισθού ως δανείου για σκοπούς φορολογίας εισοδήματος είναι ανεξάρτητη από αυτήν που ακολουθείται για σκοπούς τελών χαρτοσήμου (ΔΕΕΦ Β 1182799 ΕΞ 2016).

• Προκαταβολή μισθού προς εργαζόμενο, που υπερβαίνει τις καθαρές αποδοχές τριών μηνών, αποτελεί φορολογητέα παροχή σε είδος με τη μορφή δανείου. Εξ αντιδιαστολής προκύπτει ότι, εφόσον η προκαταβολή μισθών δεν υπερβαίνει τους τρεις καθαρούς μισθούς, τότε δεν συνιστά φορολογητέα παροχή σε είδος, ανεξαρτήτως του χρόνου αποπληρωμής της. Με τη σύναψη σχετικής έγγραφης συμφωνίας, φορολογείται ο τόκος, που αποτιμάται ως η διαφορά του μέσου επιτοκίου της αγοράς και των τόκων που τυχόν κατέβαλε ο εργαζόμενος. O νόμος αναφέρει επιπλέον ότι σε περίπτωση που δεν υφίσταται έγγραφη συμφωνία δανείου, το σύνολο του αρχικού κεφαλαίου λογίζεται ως παροχή σε είδος με τη μορφή δανείου. Θεωρούμε ότι η τελευταία διάταξη δεν καταλαμβάνει τις προκαταβολές μισθών.

• Η ταυτότητα του κατόχου της τραπεζικής θυρίδας και το ημερολόγιο κίνησης θα γνωστοποιείται στην ΑΑΔΕ από τα πιστωτικά ιδρύματα (Α.1055/2019). Εννοείται ότι το περιεχόμενο της θυρίδας δεν είναι σε γνώση του πιστωτικού ιδρύματος. Εάν οι φορολογικές αρχές θέλουν να δεσμεύσουν το περιεχόμενο των θυρίδων, θα πρέπει να ακολουθηθεί η νόμιμη διαδικασία με εισαγγελική παρέμβαση και δικαστική απόφαση.

• Σε ύψος 4,6 δισ. ευρώ ανήλθαν κατά τη διάρκεια του 2018 οι ανεπίδεκτες είσπραξης από τη φορολογική διοίκηση οφειλές, για τις οποίες δεν προβαίνει σε περαιτέρω ενέργειες είσπραξης, αλλά απλής καταχώρισής τους σε ειδικό βιβλίο. Εν τούτοις, τα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης (όπως δέσμευση τραπεζικών λογαριασμών, κατάσχεση εις χείρας τρίτου κ.ά.) παραμένουν σε ισχύ και ο οφειλέτης αδυνατεί να λάβει αποδεικτικό φορολογικής ενημερότητας. Συνολικά 18,109 δισ. ευρώ έχουν χαρακτηριστεί ανεπίδεκτα είσπραξης.

^{Πηγή: Grant Thornton/kathimerini.gr}